რამდენიმე საათში აღარასოდეს ვიქნები 21 წლის-ანუ დაბადების დღე მაქვს.
დაბადების დღე,გაზრდის დღე,საფეხურებიანი დღე,ბავშვის დღე,მოზარდის დღე,გოგოს დღე,ბიჭის დღე,დედის დღე,მამის დღე,ბედნიერების დღე,მწუხარების დღე,უბრალოდ დღე,მეგობრობის დღე,მუსიკის დღე,ფეხბურთის დღე,ადამიანის ერთი დღე,მზის ყველა დღე,სიკვდილის ბოლო დღე..და,მაინც,დღეს ჩემი,ეგოისტურად ჩემი დაბადების დღე,მიუხედავად იმისა,რომ ვიცი,ამ დღეს ჩემს გარდა კიდევ ათასობით ადამიანი ზეიმობს,იგივე მიზეზით-ისინიც 27 მაისს დაიბადნენ.
დიახ,22 წლის წინ დავიბადე და იმის მერე ყოველ წელს ისევ და ისევ ვიბადები.დღეს ჩემს ძველ ჩანაწერს გადავაწყდი რვეულში. აი,ისიც:
თურმე,წლების მატებასთან ერთად,მოვლენათა მდგომარეობა უფრო და უფრო უარესდება.როდესაც დავიბადე ალბათ გაუხარდათ.დედა ბევრ მილოცვას იღებდა.მას მერე ბევრი დრო გავიდა,ისევ განმეორდა ყველაფერი,მაგრამ უკვე სხვა ემოციით..ახლა დედას არა,მე მილოცავენ,ზოგი გულწრფელად,ზოგი მოვალეობის მოხდის მიზნით,ერთი სატელეფონო ზარი,მშრალი სიტყვა და მოვალეობაც მოხდილია,მეც ყალბად ვიღიმი და ყველაზე უნამუსოდ ბევრჯერ ვიყენებ სიტყვას-გმადლობ.
სინამდვილეში რა არის ამ დღეს გასახარებელი? ალბათ უფრო მეტი ყურადღება შენს მიმართ,ვიდრე სხვა დღეებშია,უფრო გემრიელი საჭმელი,ვიდრე სხვა დღეებში გაქვს და..და მეტი არც არაფერი.ვცდილობ აღვიდგინო სხვა წლებიც..1..2..3..4..5..6..7..8 (ალბათ მიხაროდა)..9 (ზუსტად მახსოვს,მიხაროდა)..10..11..12..13..14..15..16..(რაღაც პატარა კაფეში აღვნიშნე 2 მეგობართან ერთად)..17 (აბიტურიენტი ვიყავი და ქართულზე ვიჯექი,შემდეგ უნარებზე)..
დღეს კიდევ ბევრი ადამიანის დაბადების დღეა.ჩემი დაბადების დღე,მათი დაბადების დღე..
პ.ს. დაბადებამაც დაკარგა ემოცია. (2008.05.27.)
1989- ....
Пусть плывут к тебе журавлики
пусть цветы хранят спокойствие
пусть бы жизнь кончалась с игрушками
Ведь дальше ничего достойного..
დაბადების დღე,გაზრდის დღე,საფეხურებიანი დღე,ბავშვის დღე,მოზარდის დღე,გოგოს დღე,ბიჭის დღე,დედის დღე,მამის დღე,ბედნიერების დღე,მწუხარების დღე,უბრალოდ დღე,მეგობრობის დღე,მუსიკის დღე,ფეხბურთის დღე,ადამიანის ერთი დღე,მზის ყველა დღე,სიკვდილის ბოლო დღე..და,მაინც,დღეს ჩემი,ეგოისტურად ჩემი დაბადების დღე,მიუხედავად იმისა,რომ ვიცი,ამ დღეს ჩემს გარდა კიდევ ათასობით ადამიანი ზეიმობს,იგივე მიზეზით-ისინიც 27 მაისს დაიბადნენ.
დიახ,22 წლის წინ დავიბადე და იმის მერე ყოველ წელს ისევ და ისევ ვიბადები.დღეს ჩემს ძველ ჩანაწერს გადავაწყდი რვეულში. აი,ისიც:
თურმე,წლების მატებასთან ერთად,მოვლენათა მდგომარეობა უფრო და უფრო უარესდება.როდესაც დავიბადე ალბათ გაუხარდათ.დედა ბევრ მილოცვას იღებდა.მას მერე ბევრი დრო გავიდა,ისევ განმეორდა ყველაფერი,მაგრამ უკვე სხვა ემოციით..ახლა დედას არა,მე მილოცავენ,ზოგი გულწრფელად,ზოგი მოვალეობის მოხდის მიზნით,ერთი სატელეფონო ზარი,მშრალი სიტყვა და მოვალეობაც მოხდილია,მეც ყალბად ვიღიმი და ყველაზე უნამუსოდ ბევრჯერ ვიყენებ სიტყვას-გმადლობ.
სინამდვილეში რა არის ამ დღეს გასახარებელი? ალბათ უფრო მეტი ყურადღება შენს მიმართ,ვიდრე სხვა დღეებშია,უფრო გემრიელი საჭმელი,ვიდრე სხვა დღეებში გაქვს და..და მეტი არც არაფერი.ვცდილობ აღვიდგინო სხვა წლებიც..1..2..3..4..5..6..7..8 (ალბათ მიხაროდა)..9 (ზუსტად მახსოვს,მიხაროდა)..10..11..12..13..14..15..16..(რაღაც პატარა კაფეში აღვნიშნე 2 მეგობართან ერთად)..17 (აბიტურიენტი ვიყავი და ქართულზე ვიჯექი,შემდეგ უნარებზე)..
დღეს კიდევ ბევრი ადამიანის დაბადების დღეა.ჩემი დაბადების დღე,მათი დაბადების დღე..
პ.ს. დაბადებამაც დაკარგა ემოცია. (2008.05.27.)
1989- ....
Пусть плывут к тебе журавлики
пусть цветы хранят спокойствие
пусть бы жизнь кончалась с игрушками
Ведь дальше ничего достойного..
2 comments:
mec shensavit var xolme chems dab.dgeze
ცუდია..
Post a Comment